SOL BELOU (10.6.1915. – 5.4.2005.) istaknuti je američki pisac. Rodio se u Kvebeku, a odrastao je u Čikagu. Njegovi roditelji, jevrejskog porijekla, emigrirali su iz Rusije u Kanadu 1913. Do svoje devete godine živio je u siromašnom djelu Montreala punom Rusa, Poljaka, Ukrajinaca, Grka i Italijana. Studirao je antropologiju i sociologiju na univerzitetima američkog srednjeg Zapada, a kasnije je i predavao na značajnijim američkim univerzitetima u Prinstonu, Čikagu i Nju Jorku.

Pored romana, pisao je i drame, kritike, članke i kraća prozna djela. Na početku svoje karijere bio je pod uticajem Trockog. Njegovo interesovanje se kasnije proširilo na polje kulture i tradicije rusko-jevrejskog nasljeđa. Od prve objavljene priče Belou je preispitivao vezu glavni junak – pripovijedač.

Najznačajniji romani su mu: Čovek bez oslonca (1944), Žrtva (1947), Ne propusti dan (1956), Hendreson, kralj kiše (1959), Hercog (1964), Humboltov dar (1975)…