Na stotine hiljada Rusa, povinući se ovoj Božijoj zapovijesti, 1917. godine napustilo je svoju domovinu i bilo rasejano po cijelom svijetu - od Dalekog Istoka do Evrope u Južne Amerike. Nekoliko godina kasnije ista sudbina zadesila je Grke u Maloj Aziji. Po završetku Drugog svjetskog rata za prvim talasom emigracije uslijedio je drugi - ljudi su bježali iz Rusije, Srbije, Rumunije i Bugarske. Tako je stvorena pravoslavna dijaspora na Zapadu.
Po Božijem Promislu ovi nesrećni ljudi, kao nekada izrailjski narod u tuđini, imali su velike duhovne rukovoditelje. Među njima je bio i arhiepiskop Jovan Maksimovič, kojeg je 1994. godine zboru Svetih pribrojala Ruska Pravoslavna Zagranična Crkva. I on je u mladosti otišao iz Rusije, obreo se u Konstantinopolju, zatim je dospio u Jugoslaviju; tamo je primio sveštenički čin. Kada je bio imenovan na episkopsku katedru u Šangaju, gdje je živjela ruska kolonija sa značajnim brojem ljudi, krenuo je za svojom pastvom, koja je bila prinuđena da iz Kine pobjegne na Filipine. Odavde je na kratko otišao u Sjediwene Države, zatim je bio upućen u Francusku, u kojoj je proveo preko deset godina, a na kraju se vratio kod svojih "Šangajaca" u San Francisko. Poslednje godine svog episkopskog služenja proveo je upravo tamo.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Prijava 
Registracija
