Trotomna studija britanskog muzikologa Džeralda Abrahama Oksfordska istorija muzike prati razvoj muzike od preistorije do sredine XX vijeka. Realizovana je kao veoma iscrpan priručnik iz istorije muzike u kojem su popisani gotovo svi značajni autori i njihov doprinos u istorijskom procesu promjena, odnosno u onoj mjeri u kojoj su bili bitan dio muzičke evolucije.
Prvi tom prati muziku preistorije, starih civilizacija – Mesopotamije, Egipta, Grčke, helenističko-rimskog kao i hrišćanskog svijeta, sve do uspona muzičke kulture zapadne Evrope (zaključno sa ranom renesansom) i završava prvim Interludijumom – muzikom u islamskom svetu. U drugom tomu autor nastavlja da sagledava glavne tokove zapadnoevropske muzike počev od doba reformacije do kraja XVIII vijeka i završava drugim Interludijumom (muzikom Indije i istočne Azije). Prilogom o operi u doba Francuske revolucije započinje treći tom u kojem se nadalje prati razvoj, ne samo dominantnih muzičkih formi, žanrova, već i glavnih predstavnika sve do sredine XX vijeka. U poslednjem Interludijumu, koji je logično prethodio obimnom završnom dijelu Abrahamove Istorije – muzici XX vijeka, autor proučava muziku afričkih i sjevernoameričkih crnaca kao i razvoj džeza i upušta se u dublju analizu veza između evropske i vanevropske muzike.
Knjiga sadrži brojne ilustracije i notne primere, uključujući i prilog s rečnikom odabranih pojmova. Pisana u najboljoj tradiciji britanske istoriografije, Oksfordska istorija muzike Džeralda Abrahama može biti podjednako zanimljiva stručnoj publici, ali i ljubiteljima muzike, kao sveobuhvatni vodič kroz cjelokupni kontinuum istorije muzike.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Prijava 
Registracija
