Jovan Dučić (1872–1943) srpski pjesnik, pisac i diplomata, rođen u predgrađu Trebinja. U Mostaru završava trgovačku školu, školovanje nastavlja u Sarajevu, a zatim u Somboru u Srbskoj učiteljskoj školi. Zapošljava se kao učitelj u Bijeljini, a potom se vraća u Mostar gdje prvo radi kao učitelj u osnovnoj školi srpskog manastira Žitomislić, a zatim i kao učitelj srpske škole u Mostaru. Zajedno sa Aleksom Šantićem i Svetozarom Ćorovićem 1896. godine učestvuje u pokretanju časopisa Zora. Započinje studije na Filozofsko-sociološkom fakultetu u Ženevi, i postaje stipendista vlade Kraljevine Srbije. Povremeno boravi u Parizu radi izučavanja francuskog jezika i književnosti. Prvu zbirku pjesama objavljuje 1901. godine u izdanju mostarske Zore. U istom časopisu počinje da objavljuje Pisma iz Ženeve. Po završetku studija 1906. godine odlazi u Beograd, i radi kao činovnik u Ministarstvu inostranih djela Srbije. Diplomatsku karijeru započinje 1907. Radio je u Carigradu, Sofiji, Rimu i Madridu, Kairu. Godine 1937. postavljen je za prvog jugoslovenskog diplomatu u rangu ambasadora u Bukureštu. Umro je u Americi 1943. Danas se njegov grob nalazi u porti Manastira Svetog Save u Libertvilu, uprkos želji da počiva u rodnom Trebinju.