Ernesto Sabato (1911 — 2011) bio je argentinski književnik. Doktorirao je fiziku i filozofiju. Spada među najznačajnije argentinske pisce. Prije književne karijere bavio se fizikom, najprije u okviru „Fondacije Kiri“, a potom i kao profesor na Univerzitetu La Plata. Nauku ostavlja 1945. godine i započinje književni rad.
Iako je veliki pisac, napisao je samo tri romana, i mnoštvo eseja. Ti romani su trilogija. Bave se problemom ludila i mračnim stanjima uma kao što su nasilje, rodoskrnavljenje, manija proganjanja, a kao najbolji primer je dio romana „O junacima i grobovima“ koji se zove „Izveštaj o slijepima“. Kombinujući iskustva egzistencijalističke poetike (roman „Tunel“) sa elementima magičnog realizma ("O junacima i grobovima"), te narativnim strategijama karakterističnim za postmodernu (Abadon anđeo uništenja"). Sabato je stvorio osoben, neponovljiv literarni kaleidoskop i svrstao se u red najznačajnijih pisaca druge polovine 20. vijeka.
Između ostalog Sabato je politički angažovan pisac koji je u svojim romanima kritikovao vojnu diktaturu u Argentini te ga stoga nazivaju „anti Borhesom“ jer Borhes nije dopuštao nikakav uticaj dnevne politike u svoja djela, iako dele zajedničko zanimanje za metafiziku s tom razlikom što Borhes traži ono nadsvjesno ili Boga, dok Sabato traži ono podsvjesno ili uzroke ludila. Sreli su se par puta i njihove diskusije su objavljene u knjizi. Sabato je bio predsednik komiteta koji je tragao za nestalim osobama tokom vladavine vojne hunte u Argentini.
