Ognjen Spahić (1977) rođen je u Podgorici. Jedan je od najistaknutijih autora srednje generacije u postjugoslovenskoj književnosti.
Njegov književni rad obuhvata kratke priče, romane i eseje. Objavio je zbirke priča Sve to (2001), Zimska potraga (2007), Puna glava radosti (2014) i romane Hansenova djeca (2004), Masalai (2015), Calypso (2017) i Pod oba Sunca (2021). Roman Hansenova djeca stekao je status romana generacije i preveden je na više jezika. Za ovaj roman Spahić je 2005. godine dobio nagradu "Meša Selimović" i Ovid Festival Prize. Zbirka Puna glava radosti nagrađena je Nagradom Evropske unije za književnost 2014. godine. Roman Pod oba sunca bio je u finalu NIN-ove nagrade.
U novembru 2024. godine, Spahić je odlikovan Ordenom crnogorske zastave prvog stepena za naročite zasluge za Crnu Goru. Djela su mu prevedena su na brojne jezike, uključujući francuski, engleski, španski, italijanski, nemački, poljski, mađarski, arapski, ukrajinski, albanski, rumunski, turski i bugarski.
