Šarlota Bronte (1816 — 1855) bila je engleska spisateljica i najstarija od tri sestre Bronte, čija se djela smatraju vrhuncima engleske književnosti.
Šarlota Bronte je rođena u Torntonu u Jorkširu, Engleska, kao treće od šestoro djece. U aprilu 1820. porodica Bronte se odselila u Havort, gdje je otac radio i služio misu kao katolički sveštenik. Majka je umrla od raka 15. septembra 1821, ostavivši petoro kćeri i sina na odgajanje svojoj sestri Elizabet Branvel. Avgusta 1824, Šarlota je sa još tri svoje sestre poslata na školovanje u „Daughters' School“ (za koju kažu da je uticala na predstavljanje Lowood škole u njenom delu Džejn Ejr). Loše uslove je Šarlota uspjela da izdrži i preživi, ali je uticalo na njeno zdravlje, što na fizičkom, tako i na psihičkom, preživljavajući smrt njenih dviju starijih sestara, Marije (rođene 1814) i Elizabet (rođene 1815), koje su umrle od tuberkuloze godine 1825, ubrzo posle napuštanja škole.
Kući, preživela djeca - Branvel, Emili, i En – bila su inspirisana očevom bibliotekom opremljenom piscima kao što su Volter Skot, Lord Bajron, 1001 noć itd. Zajedno su počeli izmišljati priče i nepoznata kraljevstva. Šarlota i Branvel su napisali priču o svojoj izmišljenoj zemlji, Angriji, dok su Emili i En pisali članak o svojoj izmišljenoj zemlji pod nazivom Gondal. Neke sage tih priča i dan danas postoje i bude radoznalost istoričara i biografa zato što otkrivaju način razmišljanja porodice Bronte u svojim najranijim godinama.
Šarlota je nastavila svoje školovanje u školi „Roe Head“ od 1831. do 1832, gde je srela istomišljenike i buduće prijatelje, Elen Nasi i Meri Tejlor. Šarlota se vratila u školu, ali ovog puta kao učiteljica od 1835. do 1838. Godine 1839. ona je uzela prvu od mnogih pozicija kao guvernanta raznih porodica u Jorkširu, i to je radila sve do 1841. 1842. ona i Emili su otputovale do Brisela. Zbog putničkih troškova, Šarlota je podučavala engleski jezik, a Emili muziku. Ubrzo je iskrsao problem i njih dvije su se vratile kući zbog smrti njihove tetke Elizabet Branvel, koja im se pridružila u porodici posle smrti njihove majke, preminuvši u oktobru, 1842. Šarlota se vratila sama u Brisel, januara 1843, da bi prihvatila mjesto učiteljice. Njen drugi boravak tamo nije bio baš posebno srećan; bila je usamljena i nedostajala joj je kuća. Konačno se vratila kući januara 1844. i kasnije našla inspiraciju u događajima u Briselu za svoj roman „Profesor“.
Maja 1846, Šarlota, Emili, i En izdale su kolekciju poezije pod pseudonimom. Uprkos činjenici da knjiga nije privukla neku posebnu pažnju (prodate su samo dve kopije) sestre su nastavile da pišu svoja sledeća djela. Šarlota je nastavila pod svojim imenom Currer Bell kada je izdala svoja dva prva romana.
Juna 1854, Šarlota se udala za Artura Bela Nikolsa, očevog pomoćnika. Ona je umrla devet mjeseci kasnije tokom svoje prve trudnoće. Na sertifikatu umrlice piše da je uzrok smrti tuberkuloza, ali danas se pojavljuju i dokazi da je možda umrla i od tifusa. Šarlota je sahranjena ispred crkve „St. Michael“ u Havortu u Engleskoj.
