Rođen je 1968. godine u Beogradu. Diplomirao je 1994, i magistrirao 1997. godine na Filozofskom fakultetu u Beogradu sa tezom pod naslovom „Jugoslovenska vojska u Otadžbini u valjevskom kraju 1941-1945" Takođe je magistrirao 1996. na Srednjeevropskom univerzitetu u Budimpešti za tezom pod naslovom "Royalist Resistance in Northwest Serbia 1941–1945". Doktorirao je na novosadskom univerzitetu 2004. godine, a doktorska teza je bila „Jugoslovenska narodna armija 1945-1954". Bio je kustos Muzeja jugoslovenskog vazduhoplovstva do 1997. godine. U periodu mart 2003 - april 2004 bio je savjetnik Ministra odbrane za reforu vojske, a od 2006. godine je savjetnik predsjednika Srbije za vojna pitanja. Kao savjetnik Ministra odbrane rukovodio je timom koji je izradio Strategiju odbrane Srbije i Crne Gore i Bijelu knjigu odbrane.

 

Dimitrijević je bio saradnik državne komisije za otkrivanje činjenica o izvršenju smrtne kazne nad generalom Dragoljubom Dražom Mihailovićem koja je zaključila da je tačna zvanična verzija hapšenja Dragoljuba Mihailovića u kojoj je ulogu imao Nikola Kalabić.

 

Dimitrijevića kritičari optužuju da svojim radom promoviše „akademski istorijski revizionizam“ kojim rehabilituje kvinsliške pokrete i negativno se izjašnjava o partizanskom pokretu. Dimitrijević se u nekoliko navrata javno afirmativno izjasnio o ulozi Milana Nedića u Drugom svetskom ratu, zalažući se za njegovu rehabilitaciju.